„Daj Twoim wierzącym , w Tobie ufającym, siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, daj szczęście bez miary”
Siostry i Bracia w Chrystusie Panu
W tym radosnym dniu, kiedy Duch Święty przepełnia swym Bożym powiewem cały rodzaj ludzki, chciałoby się powtórzyć za Piotrem: „Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim” (Dz. Ap. 2,23-24).
Przeżywamy dzień Zesłania Ducha Świętego, dzień radości i nadziei, czas wypełnienia się obietnicy danej przez Pana Apostołom. Przeżywamy czas niezwykły, kiedy z oczu naszej duszy opada zasłona niewiary i zwątpienia .
Podobnie jak zebrani w Jerozolimie przedstawiciele wielu ludów i narodów, tak i my z wielką uwagą wsłuchujemy się w słowa Piotra, zwiastującego również nam, że Jezus Chrystus to nie tylko postać historyczna, który ma swoje miejsce w historii ludzkości ale to nade wszystko Bóg – Syn Boży niosący nam zbawienie.
Tak wielu z nas , mimo że urodziło się w rodzinach chrześcijańskich, ciągle nie rozumie istoty tego przesłania. Nie przyjmuje orędzia Ducha Świętego wypowiedzianego ustami świętego Piotra. Odrzuca dary Ducha Świętego, którymi każdego roku w dniu Pięćdziesiątnicy moglibyśmy być obdarowani, gdybyśmy tylko otwarli nasze serca dla Boga. Potrzeba głębokiej i szczerej odmiany naszych serc. Przemiany stylu życia tak mocno zakorzenionego w świecie który nie widzi miejsca dla Boga, dla Jego zasad, miłości i miłosierdzia.
Nie staniemy się, tak jak apostołowie, ludźmi bezwarunkowej wiary i zaufania w Bogu jeżeli prawdziwie w Niego nie uwierzymy. Wiara w Boga niesie głębię zmian przenikających w całokształt naszej codzienności. Bóg wymaga byśmy ufając Mu rzucili się w wir takiego życia, które doprowadzi nas do bram wiecznej szczęśliwości. Musimy więc zacząć poważnie traktować Jego Słowo w którym nie tylko nas naucza ale również pociesza i wzmacnia nasze niespokojne i obolałe serca.
Nie lękajmy się zawierzyć Bogu. Nie lękajmy się wyzwań,
które czekają na nas każdego dnia, bowiem Bóg , podobnie jak było z Apostołami, nie pozostawia nas samych , zdanych wyłącznie na własny los i swoje możliwości. Zsyła nam swego Ducha Świętego, trzecią osobę boską, Ducha Pocieszyciela, który przelewa na nas zdroje łask – darów dzięki którym możemy poczuć się bezpiecznymi nie tylko duchowo ale również w całym naszym życiu. Dary Ducha Świętego pozwalają każdemu z nas przejść przez życie z Bogiem, w pełnym poczuciu wolności i niezależności od strachu i lęku, który zasiewa w sercach ludzkich zazdrosny duch ciemności.
Przyjmijcie Drogie Siostry i Bracia w dniu Pięćdziesiątnicy ożywcze dary Boga. Niech przez duchowe nałożenie rąk na każdego z Was spłyną na was dzisiaj siedmiorakie dary Ducha Świętego .
Dar mądrości , który ujawnia prawdziwy sens życia, uzdalnia do tego, że człowiek potrafi przeżywać swoje życie zjednoczony z Bogiem; ukierunkowuje serce i działanie ku Bogu. Dzięki niemu chrześcijanin zawsze ma poczucie sensu życia, nawet jeżeli z tym życiem związane są jakieś próby, przeciwności, cierpienia czy krzyże. Dzięki darowi Mądrości chrześcijanin dokonując w swoim życiu wyborów, stawia sobie pytanie: czy to, co zamierzam czynić, przybliży mnie do Boga, bardziej mnie z Bogiem zjednoczy?
Dar rozumu , który pozwala wniknąć głębiej w tajemnicę Boga; daje rozumienie i intuicję Bożej prawdy, otwiera na radość poznania Boga i radość zrozumienia pełnego miłości planu Boga. „Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego” ( 1 Kor 2,10 b) – naucza nas Apostoł Narodów , święty Paweł w liście do Koryntian . Dar Rozumu kształtuje zmysł wiary, pozwalając człowiekowi zagłębionemu w modlitwie odczytać „znaki czasu”.
Dar rady , który uzdalnia człowieka do dokonywania właściwych wyborów w sytuacjach przed jakimi staje w codziennym życiu. Ujawnia się szczególnie wtedy, gdy na drodze życia staje coś nieoczekiwanego, zaskakującego, co wymaga szczególnego rozeznania. Wtedy Duch Święty przychodzi z pomocą, udziela rady i uczy reagować w odpowiedni sposób.
Dar męstwa, który uzdalnia nas do przeciwstawienia się pokusom czynienia zła. Pozwala odważniej kroczyć drogą Ewangelii, za Jezusem a przy tym skłania nas do podejmowania wielkich rzeczy dla Pana Boga, pomimo różnych przeszkód i trudności. Sprawia, że się nie zniechęcamy w czynieniu dobra, nie dochodzimy do wniosku, że nie warto robić dobrze, nie warto się starać. Podtrzymuje ducha. Dodaje sił i entuzjazmu.
Dar umiejętności , daje nam niezwykła zdolność do tego, że patrząc na świat, potrafimy odnaleźć w nim Boga. Dar Umiejętności jest jakby odwrotną stroną Daru Mądrości: Dar Mądrości uzdalnia do patrzenia na świat poprzez pryzmat Boga, tak jak On na niego patrzy, natomiast dzięki Darowi Umiejętności patrząc na świat odkrywam w nim Boga i ukierunkowuję swe serce ku Niemu. Ponadto to dar umiejętności pozwala nam odkryć sens rzeczy stworzonych, gdyż widząc je jako przejaw piękna i nieskończonej miłości Boga, chcemy wielbić także ich Stwórcę. Dar umiejętności chroni również każdego z nas przed przecenianiem dóbr ziemskich i wiedzy ziemskiej.
Dar pobożności , który nie odnosi się tylko do tej zewnętrznej postawy każdego z nas kiedy zwracamy swe serce ku Bogu (np. złożonych rąk, postawy podczas modlitwy, częstej obecności w kościele.), ale przede wszystkim do postawy serca. Dar Pobożności uzdalnia nas do oddawania czci Bogu jako Ojcu, a jednocześnie do widzenia innych ludzi jako braci i sióstr. W Liście do Rzymian św. Paweł napisał: „Otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: Abba, Ojcze” (Rzym 8,15b). Ten dar sprawia, że możemy odnosić się do Boga z należytym, synowskim szacunkiem, z serdeczną miłością i gotowością czynienia wszystkiego, o co Bóg prosi. Dar pobożności pomaga nam również kochać i czcić Matkę Bożą, aniołów, świętych, ze czcią odnosić się do Kościoła, pasterzy Kościoła, otaczać szacunkiem miejsca święte oraz przedmioty kultu.
Dar bojaźni Bożej , uzdalnia nas do unikania grzechu ze względu na miłość do Boga. Wywołuje „lęk” przed grzechem. Lęk ten nie jest jednak uczuciem przerażenia czy małodusznym strachem, lecz ma swoje źródło w gorącej miłości do Boga. Jeżeli ja jako człowiek kogoś kocham i szanuję, to nie chcę robić mu żadnej przykrości, nie chcę okazać się gruboskórnym, obojętnym czy nieczułym. Z daru Bojaźni Bożej wyrasta także chęć wynagradzania Bogu za tych, którzy czynią zło i nie są Mu posłuszni.
Siostry i Bracia
Otwórzcie więc Wasze serca dla Chrystusa, otwórzcie się dzisiaj na Ducha Świętego by odmienił oblicze waszego życia , jednocześnie przepełniając je swymi niezwykłymi darami. To jest jedyna droga, którą krocząc bezpiecznie będziemy podążać przez świat za Bogiem. Niech więc dawca darów zstąpi dziś na każdego z Was. Prosimy o to gorąco wsłuchując się w Jego Święte Słowo.
Na przezywanie tych niezwykłych , wzniosłych chwil niech Was błogosławi Bóg W trójcy Swiętej Jedyny +Ojciec i +Syn i +Duch Święty
Biskup Adam Rosiek
+ Adam Rosiek
Dodaj komentarz